In de afgebrokkelde industriële buitenwijken van Kaunas in Litouwen wordt de dertienjarige Marija (Vesta Matulytė) genadeloos gepest omdat ze mank loop. Nadat ze door een onverschillige moeder bij haar oma is gedumpt, wordt Marija, samen met de opstandige Kristina (Ieva Rupeikaitė), opgepikt door een van de vele obscure Litouwse modellenscholen die slanke jonge meisjes uit uitzichtloze plekken een uitweg naar een beter leven beloven. Uiteraard moeten ze eerst alles zelf betalen – foto’s, trainingen, vluchten naar het buitenland – maar bovenal moeten ze dun blijven. Kristina heeft gelezen hoe je dat doet, slank blijven: door een lintworm in te slikken. De meiden, inmiddels bondgenoten, zijn bereid alles met hun lichaam te doen om maar aan hun lot te ontsnappen.

Diep verborgen in de San Fernando Valley heeft de legendarische Swamp Dogg, samen met medemuzikanten Moogstar en Guitar Shorty, van zijn huis een artistieke speeltuin gemaakt. De drie navigeren over de onstuimige golven van de muziekindustrie en hakken een inspirerend pad uit door tijd en ruimte.

Als Adela de uitvaart van haar hartsvriendin Elena bezoekt voelt ze zich nauwelijks verbonden met de anderen die afscheid nemen. De gedempte stemmen, het kille tl-licht, niets doet haar denken aan de vreugde die Elena verspreidde. Emotioneel uitgeput gaat Adela op zoek naar haar auto, om even later in mysterieuze bus te stappen die haar terugvoert in de tijd, naar een weekend dat ze ooit doorbracht in een strandhuis, samen met de levendige en grappige Elena. De twee deelden hun hartstochtelijke hobby – detectives lezen – fietsten en gingen de hele nacht dansen.

In Matt and Mara ontmoet Mara, literatuurprofessor die worstelt met de dingen van het leven – er is een nieuwe baby die aandacht vraagt, echtgenoot Samir lijkt afwezig – een oude bekende: haar beste vriend uit de collegebanken, de charismatische, ietwat neurotische schrijver Matt. Na de hernieuwde kennismaking brengen de twee veel tijd samen door; ze maken flauwe grappen, voeren intense gesprekken, stoten elkaar beurtelings af, trekken elkaar aan. Wat is de aard van deze vriendschap? Hoe weinig is ze verwijderd van een (overspelige) liefdesrelatie?

C’est pas moi
Het Centre Pompidou vroeg filmmaker Leos Carax om via beelden antwoord te geven op de vraag: “Waar ben je, Leos Carax?” ​De regisseur van Pola X (1999), Holy Motors (2012) en Annette (2021) maakte vervolgens een free style zelfportret, vol knipogen en verwijzingen naar zijn uitzinnige werk.

Allégorie Citadine
Een danseres gaat met haar zevenjarige zoontje naar de casting voor een toneelstuk gebaseerd op de Allegorie van de Grot. Maar wanneer de auditie begint, loopt hij weg, de straten van Parijs op, het avontuur tegemoet.

Raoul is in de rouw na het overlijden van zijn dochter Agnès. Een dochter die hij niet goed heeft gekend, want in haar leven was hij grotendeels afwezig. Nu is er het schuldgevoel, dat Raoul probeert te compenseren door meer te weten te komen over wie Agnès was en wat ze in haar leven deed. Hij reist af naar Marseille; een paar aanwijzingen heeft Agnès hem gegeven: ze zou een taekwondoschool hebben bezocht, was te vinden bij een talencentrum en een advocatenfirma; niets van dit alles blijkt waar. In plaats daarvan maakt de klunzige, onhandige, tragikomische Raoul kennis met het werkelijke leven van Agnès, dat zich afspeelde in de technoscene en drugswereld van Marseille.

De introverte ambtenaar Matthew (Matthew Rankins) verlaat Montreal voor een bezoek aan zijn zieke moeder in Winnipeg. Komt hij wel aan in de stad die zijn geboorteplaats is? Want eenmaal daar blijkt iedereen in de geïsoleerde Canadese metropool Farsi te spreken. Matthew zelf raakt verzeild in de zoektocht van twee kinderen naar een bril, ondertussen leidt gids Massoud een troep verbijsterde toeristen langs de monumenten en historische plekken van de stad ‘Winnipeg’.

Met het opvoeden van zijn bijna onhandelbare tienerdochter en een lopende rechtszaak tegen de ex-vriendin van zijn overleden zoon Brian heeft bouwvakker Dan genoeg aan zijn hoofd. Geheel onverwacht krijgt Dan een uitnodiging om mee te doen aan de opvoering van de Shakespeare-klassieker Romeo en Julia. De stoere bouwvakker bevindt zich ineens tussen allerlei outcasts, theatrale types die graag discussie voeren over de noodzaak van ‘safe space’ en ‘intimiteitscoördinator’. Onder leiding van de bitse ex-Broadway-actrice Rita leert Dan langzaam omgaan met alles wat in hem zit opgekropt.